woensdag 4 augustus 2010

nieuw begin

Morgen is een heel bijzondere dag! Mijn laatste werkdag en daarmee sluit ik maar al te graag een periode van tien lange jaren definitief af héhé. Werkelijk een heel nieuw begin waar ik zo zo lang heb van gedroomd, en terwijl dikwijls twijfelend of die dag ooit zou komen.
Toch heb ik de moed en het vertrouwen bij elkaar gekregen om die stap te durven zetten. Morgen is dé dag waar ik zo lang heb naar uitgekeken en dit is nog maar het begin van het einde.
Dit einde blaast me meteen een heel nieuw leven in. Zo spannend, kriebels in mijn buik...
Zowel voor mij als voor manlief is morgen heel bijzonder, we nemen samen een nieuw begin.. elk op zijn eigen mooie manier, op zijn eigen weg én samen!
Vanaf vrijdag is het vakantie en daar gaan we samen dubbel en dik van genieten, met nieuwe energie en vast vertrouwen om te slagen in hetgeen we doen.

zondag 11 april 2010

de tijd vliegt snel...

Ik sta te kijken hoe lang het wel geleden is dat ik nog iets blogde. Niet omdat ik er niet aan dacht om leuke dingen te delen, maar de tijd... waar is hij naar toe?!
Het was druk, maar de vervlogen tijd was meer dan de moeite waard! Geen woorden te vinden voor de metamorfose die ons gezin onderging. Elk op zijn eigen mooie manier...
Op één of andere manier heeft zelfvertrouwen mij overwonnen en gewoon vertrouwen, vertrouwen in de wereld en hoe het leven op zich toch steeds het goeie met ons voorheeft - ook al lijken situaties soms wel eens uitzichtloos - het grijpt me dikwijls naar de keel te voelen hoe gelukkig ik me voel, simpelweg om wie ik ben ... omringd door mijn kleine pareltjes en grote steun en toeverlaat!
Dit vertrouwen duwt mij in de richting van het aanbieden van mijn ontslag, morgen the big day, yeaaaah! Kan je geloven dat ik er als een kind zo erg naar uitkijk en dat ik werkelijk sta te popelen om deze uitdaging aan te gaan. Want ja ik geef een stabiele job met zekerheid op voor... een groot vraagteken!? Maar zoals gezegd bruis ik van vertrouwen dus no worry zeg ik tegen mezelf. Het doet zo'n deugd, het is niet te beschrijven! Vandaag hebben Anika en ik er nog een schepje bovenop gedaan. We deden mee met een super eco-modeshow! En we deden het allebei geweldig, het smaakt naar nog hihi zowel voor groot als voor klein.
Eind april start het tweede deel van mijn opleiding tot lazuli-coach, ik ben verrassingsvol en ondertussen ... geniet ik van al wat het leven mij brengt!
liefdevolle knuffel aan alle lezers, blij dat ik jullie ken...

woensdag 17 februari 2010

*** geschenkjes ***

een dag gevuld met mooie geschenken... neen, niet in tastbare vorm.
ik ben zo dankbaar dat ik je heb mogen ontmoeten... Tunkan, bijzondere naam voor een uitzonderlijk prachtig dier! Mijn totemdier, de dolfijn...
Dank je Ariël & Chamuël voor de boodschap die jullie me brachten. Ik ben bereid mijn vleugels uit te slaan en mijn hart te volgen...

zaterdag 13 februari 2010

heal the world...

... begin bij jezelf!

Bekijk volgende link en merk wat het met jou doet...
http://nosenfantsnousaccuseront-lefilm.com/bande-annonce.html

Hoe wil jij anders zijn...?

opkomen voor jezelf en gezin


Wanneer een volwassen mens zich het recht toeëigent om het hand te leggen op één van je kinderen dan gaat dit door merg en been, maar vooral recht door mijn hart!!
Ook al was de 'handlegging' herhaalde malen (lees: 6 à 7 keer) op de poep en met een dikke frak er tussenin... ik kon mijn ogen niet geloven!!

Ik besloot op te komen - niet alleen voor haar - maar ook voor mezelf en dat laatste is niet altijd even makkelijk, vooral als je met zinnetjes in je hoofd zit van 'oei oei ik zou die andere wel eens kunnen kwetsen'. Na lange tijd heb ik nu wel door dat je met soortgelijke gedachten op den duur alleen je zelf kwetst.

Dus het plan was - na enkele dagen laten bezinken - om op een liefdevolle manier toch mijn gevoelens omtrent deze kwestie te uiten.
En terwijl ik toch wel een heel goed concept had en er met volle moed wou voor gaan, werd ik vrijwel onmiddellijk geconfronteerd met overweldigende dominantie en een paar dovemansoren voor anderen, niet voor zichzelf.
Ik vraag me af wat ik hier nog meer kan ondernemen?!
Roepen, tieren of misschien smeken om gehoord te worden?
Sommige mensen denken dat ze zich alles mogen permitteren onder het mom dat ze dit voor jou doen, huuh please explain me mister??

Nu besef ik wel dat dit een leerproces is in opkomen voor mezelf en besluit het toe te dekken met de mantel der liefde (en ook stiekem de gedachte: 'zo'n mensen weten niet beter'...) en ik blijf oefenen, oefenen en nog eens oefenen!

Ondertussen geniet ik verder van alles wat me omringt, de leuke en positieve mensen rondom me heen, de prachtige natuur nog steeds omhuld in schitterend wit...
Binnenkort is het weer lente en bij die gedachte maak ik graag een vreugdesprongetje²...
Wie doet mee?

vrijdag 5 februari 2010

onverwachte zuivering




Midden de week nam onze kleine prins de start, van wat ik een onverwachte, maar voor mij wel welkome zuivering kan noemen.
Net voor het slapen gaan sloeg hij er in, om de pap die hij kort daarvoor heel netjes had naar binnen gewerkt, helemaal over mij heen te spuien! Daar stonden we wat lekker te rieken. Nog een geluk dat de hulpbrigade ter plaatse kwam en op een wipje waren we opnieuw lekker geurend in een verse slaapplunje.
Omdat we (onbewust) vonden dat we solidair moesten zijn, deden we d'er gisteren nog een schepje bovenop!
Zowel Carlos als ik voelden het opkomen. We hebben er niet tegen gevochten en alles laten stromen wat diende te stromen. Gevolg: ik voel mij veel lichter en daar had ik wel om gevraagd. Mijn eetgewoonten vragen om een nieuwe gezonde start en dit is een mooie voorzet in die richting.
Doorheen al deze spuibuien nam Fedrik ook zijn eerste twee stapjes helemaal alleen en dan laat hij zich zo vol vertrouwen in onze armen vallen. Schitterend om te zien hoe zijn wereld steeds ruimer wordt... En Anika is still standing, wat een sterke meid!

woensdag 3 februari 2010

liefde

Eindelijk is het zo ver!
Al wat een tijdje geleden nam ik me voor om een blog te maken. Op één of andere manier kwam ik er pas vandaag toe om het ook daadwerkelijk te doen.
Allerlei emoties spelen ping pong, niet goed wetende wat het me zal brengen, twijfelend maar toch krachtig.
Dat is net de uitdaging, een sprong durven nemen in wat nog onbekend is, grenzen verleggen... leven!
Drijvend op het ritme van mijn hart...